ما سعی داریم با بهره گیری از افراد متخصص در امور کاشت درختان و تجربیات کشاورزی و محیط زیستی و همچنین با نگاه به طرح های موفق درختکاری در سراسر جهان، بستری امن و راحت را برای جلب مشارکت هموطنان در سراسر کشور و جهان و همچنین سازمان ها و ارگان های خصوصی و دولتی برای درختکاری و آبادانی این خاک و جبران بخش کوچکی از آسیب های زیست محیطی ناشی از زندگی شهری و صنعتی را فراهم کنیم.
روش صحیح کاشت درخت
خرید و کاشت درخت یک سرمایه بلند مدت است. اینکه این سرمایه گذاری چقدر خوب رشد کند بستگی به نوع درخت، مکان کاشت و نوع مراقبت از آن در هنگام کاشت و پس از آن دارد.
برای خرید انواه گل و گیاه می توانید به فروشگاه محیط زیستی ایران سبز مراجعه کنید و انواع گل را به صورت آنلاین خریداری کرده و درب منزل تحویل بگیرید. جهت مشاهده و خرید گل و گیاهان آپارتمانی می توانید به بخش گل و گیاه فروشگاه ما مراجعه کنید.
چه زمانی درخت بکاریم:
بهترین زمان برای کاشت درخت هنگام فصل خواب درخت می‌باشد یعنی یا در پاییز پس از برگ ریزان و یا اوایل بهار پیش از شکوفه دادن درختان. در این زمان آب و هوا خنک است و باعث می‌شود تا ریشه درخت پیش از باران‌های بهاری و هوای گرم تابستان در مکان جدید تثبیت شده و رشد حداکثری آن تحریک شود. درختان داخل گلدان یا با ریشه گونی پیچی و بسته بندی شده همراه با خاک را می‌توان در طول سال کاشت؛ البته در صورتیکه بخوبی از آنها مراقبت شود. در آب و هوای استوایی که درختان در طول سال رشد می‌کنند، هر زمانی برای کاشت درخت مناسب است.
درختانی که قابلیت انتقال دارند، هنگام کاشت مقدار قابل توجهی از ریشهی خود را از دست می‌دهند. در نتیجه، درخت پس از کاشت دچار شوک انتقال می‌شود. این شوک در واقع به دوره‌ی زمانی گفته می‌شود که رشد کند گیاه پس از انتقال می‌باشد. آماده سازی محل انتقال و انجام مراحل انتقال با احتیاط کامل از صدمه‌های وارده به ریشه جلوگیری کرده و مراقبت مناسب از آن باعث کاهش شوک انتقال و بهبود سریعتر آن می‌شود.
9 مرحله‌ی ساده زیر را بدقت دنبال کنید تا درخت در جای جدید خود هر چه سریعتر تثبیت گردد.
توجه: پیش از کاشت درخت، مطمئن شوید که تمامی تجهیزات را برای کاشت درخت آماده ساخته‌اید.
- طوقه درخت را شناسایی کنید: طوقه درخت محل تلاقی ریشه و ساقه آن است. قسمتی از این نقطه پس از کاشت قابل رویت است. چنانچه طوقه را نمی‌توانید ببینید پیش از کاشت درخت مقداری از خاک روی توپی ریشه را بردارید.
- یک گودال کم عمق و پهن بکنید: گودال باید 2 تا 3 برابر عریضتر از توپی ریشه باشد، اما فقط بقدر توپی ریشه عمیق باشد. کندن یک گودال پهن خاک اطراف را بر می‌دارد و فضای بیشتری برای ریشه دواندن درخت ایجاد می‌کند.
- گونی یا نایلون اطراف ریشه را جدا سازید
- درخت را در عمق مناسب قرار دهید: عمق مناسبی برای ریشه در نظر بگیرید. بیشتر ریشه 30 سانتی متر بالای خاک قرار می‌گیرد. اگر درخت را خیلی عمیق بکاریم، ریشهی جدید نمی‌تواند بخوبی رشد کند و دچار کمبود اکسیژن خواهد شد. در خاکهای کم آب و خشک، درختان را باید 5 تا 7.5 سانتی متر بالاتر از سطح معمول کاشت. وقتی درخت را در گودال قرار می‌دهیم، آنرا از توده‌ی ریشه بلند کنید نه از ساقه.
- درخت را در گودال صاف و قائم قرار دهید: پیش از اینکه گودال را پر کردید، از کسی بخواهید تا درخت را از زوایای مختلف ببیند تا مطمئن شوید که درخت را صاف کاشته‌اید. پس از آنکه درخت را کاشتید، حرکت دادن آن خیلی سخت خواهد بود.
- گودال را به تدریج ولی محکم پر کنید: خاک اطراف پایین توده‌ی ریشه را پر و محکم کنید. اگر توده‌ی ریشه را محکم بسته‌اید، بدقت هر نوع نخ و یا پلاستیک یا سیم را از آن جدا سازید تا ریشه براحتی و بدون هیچ مانعی رشد کند. باقی مانده فضای چاله را پر کنید، خاک را محکم بکوبید تا هوای اضافی خارج شود که ممکن است ریشه را خشک کنند. پس از آن با آبیاری درخت فضاهای حاوی هوای اضافی را از بین ببرید. در هنگام درخت به پای درخت کود ندهید.
- در صورت لزوم درخت را دیرک کوبی کنید: مطالعات نشان می‌دهد که چنانچه درختان در هنگام کاشت دیرک کوبی نشوند ساقه‌های قوی‌تر و ریشهی قوی‌تری خواهند داشت و درختان سریعتر تثبیت می‌شوند اما در مکان‌های بادخیز، دیرک کوبی هنگام کاشت درخت می‌کاریم ضروری است. دیرک‌کوبی از درخت در برابر چمن‌زن‌ها محافظت می‌کند. یک یا دو دیرک به همراه بندهای مقاوم و پهن در قسمت پایینی درخت آنرا صاف نگهداشته و میزان صدمه به آن را به حداقل می‌رساند، ولی همچنان اجازه‌ی حرکت را به آن می‌دهد. یکسال پس از کاشت میتوانید دیرک‌های محافظ و گره‌های آن را باز کنید.
- پای درخت را مالچ پاشی کنید: مالچ نوعی ماده‌ی آلی است که در پایین درخت پاشیده می‌شود تا رطوبت را حفظ کرده و از سرد و گرم شدن شدید خاک جلوگیری کند و جلوی رشد علف هرز را بگیرد. مالچ‌های رایج در بازار، خرده برگ، پیت ماس و غیره هستند. 5 تا 10 سانتی متر برای مالچ پاشی کافی است. مالچ پاشی بیش از 10 سانتی‌متر باعث کمبود اکسیژن و رطوبت کافی می‌شود. انباشته کردن مالچ در کنار ساقه‌ی درخت باعث پوسیدگی ساقه‌ی درخت می‌شود. یک قسمت 2.5 تا 5 سانتی متری اطراف پایین درخت را مالچ نپاشید تا رطوبت تنه‌ی درخت را بکاهد و از پوسیدگی آن جلوگیری کند.
- مراقبت‌های اضافی برای درخت انجام دهید: خاک را مرطوب نگهدارید اما خیلی به آن آب ندهید. درخت را حداقل هفته‌ای یکبار آب دهید و در روزهای گرم و بادی آنرا بیشتر آب دهید. وقتی خاک زیر مالچ خشک است وقت آبیاری است. این کار را تا اواسط پاییز ادامه دهید و سپس کمتر آب دهید چون در دمای پایین به آبیاری کمتری نیاز است.
